Spijker heeft een heul klein bescheiden feestje vandaag π. Vanaf vandaag kunnen we ECHT gaan opbouwen. De βzwarte dagenβ liggen nu definitief achter ons πͺπΌπ. Het ruggenmerg is voor de laatste keer ververst/vervangen dus met deze versie mogen we het de komende jaren gaat doen, en daar is Spijkertje blij mee π.
De ongemakken zijn dan nog misschien niet allemaal voorbij, ze zijn (op de oortjes na) allemaal toch lekker van tijdelijke aard.
Vanaf vandaag gaat het iedere dag een stukje beter. Nog een weekje βbijkomenβ van de laatste Chemo, en daarna kunnen we echt gaan herstellen. Spijker is echt wel beetje blij hoor, al zijn we er misschien nog niet.
Spijkertje heeft steun gehad van een heleboel mensen en toch wil ik via deze weg even speciaal 1 iemand bedanken π. En dat is ons pap β€οΈβ€οΈ. Moie wat heeft hij het af en toe zwaar gehad (denk ik π). Hij heeft Spijker echt in ALLE stemmingen aan de telefoon gehad, en altijd een luisterend oor, een woord van troost of net niet… Alle twijfels, alle euforie en alles wat er tussen zit… (en dat was/is een Heule boel). Pap, dank U wel. ππ½πβ€οΈβ€οΈ.
Nu langzaam aan, stapje voor stapje weer terug naar de orde van de dag. Weg uit de βbubbelβ, terug naar βmijnβ plaatsje in deze maatschappij waar dat dan ook zijn moge…