Spijkertje loopt met haar ADHD-hoofd zo gigantisch als een kip zonder kop rond te dwalen, word er helemaal chagarijnig van… Er komt niks uit m’n handen. Het is best wel soort van puinhoop hierbinnen. Met tig dingen tegelijk bezig. Ik wil m’n keukentje schoon maken, de koelkast verplaatsen en een kastje weer ergens anders weg zetten. ERRUG handig (NOT) als je er dan na 3 kwartier achter komt dat je was staat te vouwen 😡😡🤬.

En schiet mij maar lek hoor, hoe dat dan gebeurt… is echt niet te volgen. Dus ga maar weer lijstjes maken en ‘proberen’ structureel te werken. Het vervelende is dat ik er dus alleen mezelf maar mee heb… Ik loop mezelf in de weg en weet ff niet hoe dat te doorbreken.

Wat is er nou moeilijk aan een keuken schoon maken? Je begint in een hoekje en werkt dan rond. Hoe simpel kan het zijn… Spijker begint in een hoekje en eindigt op zolder, echt waar… moedeloos word ik daarvan…

En wat doet Spijker als ze moedeloos wordt… lopen… dus hondjes mee en gaan met die banaan. Daar wordt die keuken echt heulemaal niks schoner van.

Morgen… morgen ga ik beginnen… Eerst de keukentafel leeg en schoon, dan de plank die er (nu nog) boven hangt en op half 11 bungelt opnieuw bevestigen. Tussendoor wel lekker met de hondjes op pad. Mag nog wel even boven gaan kijken of ik nog genoeg verf heb (denk het wel) om dan maar meteen de keuken van een nieuw en fris kleurtje te voorzien 😇.

Voordeel van dit alles is wel dat ik af en toe Dutsel weer heerlijk zie liggen met haar “geweven” pootjes 🥰. Dan is ze moe en wil echt even slapen…..