Zo, na een weekje ziekenhuis mocht Spijker zondag weer naar huis hoor.
Wel eens waar met een antibioticakuur, voor de zekerheid, en wel lekker naar huis. Weer een aantal nieuwe mensen leren kennen waarvan zeker de ‘overbuurvrouw’ van 89 heel veel indruk op me gemaakt heeft, in de meest gunstigste zin van het woord…
Nu nog wachten op de uitslag of de ‘snijvlakken’ schoon zijn en de lymfeklieren ook geen kuren hebben, en dan kunnen we weer door met het leven.
Nu nog even een paar weekjes rustig aan doen en geen gekke dingen in het hoofd halen zoals slaapkamer opverven oid. Nee Spijkertje gaat zich keurig gedragen hoor 🙄🙄.
Tot op heden is alles weer heel erg veel mee gevallen en super blij dat de OK gelukt is met ‘kijkoperatietechniek’. Scheelt zo veel aan herstelperiode. En laat Spijker nou als herstel WEL mogen wandelen 😉😂. De eerste paar dagen buiten nog wel met rollatortje, dit na aanleiding van de blauwe pilletjes waar we van gesnoept hebben 😋😋🤪, en voor we het weten lopen we weer een km of 5 per dag en dan langzaam uit gaan breiden.
Spijker is in ieder geval heel erg blij dat ze weer thuis is in haar kabouterpaleisje en ook wel heul fijn dat hier alles ‘gelijkvloers’ is 😇. Dank iedereen voor de lieve woorden van steun en alle kaarsjes die er gebrand zijn. Het heeft echt geholpen 🙏🏽🙏🏽.