Spijkertje stuitert haar hele huisje rond. Er mag nog zooo veel gebeuren en wil het liefst morgen gaan lopen. Dat kan niet hoor, want de jongens van ‘t Hart zijn heerlijk op vakantie 😀.

Dus mij rest nu niks meer dan schema’s maken van het lopen, rusten en eten… Vooral het lopen is wel even een dingetje, omdat lopen op een loopband iets heel anders is dan wandelen in de ‘vrije’ natuur. Ik wil zooo graag en TE snel starten is een “doemscenario” en gaat ook niet lukken.

Je stelt een loopband in op een bepaalde snelheid en dat ding draait onder je door. Je wil m bijhouden, dus je loopt door. En als je dan merkt dat je moe wordt dan ben je eigenlijk al te laat…

En het schema wat ik nu gemaakt heb, lijkt goed te doen te zijn. Donderdag wordt meteen de zwaarste dag. En wil zo graag de km’s ook lopen IN het café.

Donderdag (11-11) begin ik om klokslag om 12 uur. Die dag heb ik 10 uur om te lopen. Dus loop ik clusters van 3 uur. Stel de loopband in op 5,5 km/pu. Met pauze erbij (1x een kwartier en 1x een half uur) loop ik dan 49,5 km die dag.

Vrijdag heb ik iets meer ruimte want dan kan en mag ik lopen van 12.00 tot 24.00 uur. Dan loop ik blokjes van 2 uur. En volgens de berekeningen zou ik dan 55 km kunnen en mogen lopen.

Zaterdag en zondag hetzelfde verhaal. Dwz ook 12 uur de tijd om te lopen. Zaterdag van 12.00 uur tot 24.00 uur en zondag van 10.00 uur tot 22.00 uur.

Als ik gemiddeld 5,5 km/pu aan kan houden zou dat neer komen op 214,5 km. Wat wil zeggen dat ik ruim 7,5 km “over hou” Wat dan weer wil zeggen dat ik over 4 dagen ruim 1 uur extra heb om te pauzeren 😀.

Het ‘eetschema’ is dan weer de volgende hobbel. Eten is niet iets wat in Spijker haar dagelijks ritueel voor komt. Niet omdat ik niet wil eten, ik heb gewoon nooit honger. Vergeet het gewoon zo vaak, en dat kan nou dus niet meer. Klokje zetten en op ‘vaste tijden’, wel of geen honger, dingen naar binnen proppen.

De ‘rust’ zit ingebouwd in het schema. De masseur wordt benaderd. Spijker is er klaar voor. Laat maar komen die uitdaging 💪🏼💪🏼.