Het is vandaag weer echt ‘zo’n’ dag, en soms, soms zitten ze er, na 3 jaar, nog steeds tussen…

Ons “Moederke”, ons Moederke is al ruim 3 jaar geleden overleden, en vandaag had ik ze weer even zoooo nodig. Om hele kleine dingen hoor, hoe maak ik “lever in het zuur”… (ons mam was half Duits, dus zeer bekwaam in de Duitse keuken 😋😋). Een rondje huishouden doen en gordijnen willen wassen.  Daar zitten haakjes in die ik er echt niet uit krijg, laat staan er terug in… en op welke temperatuur dan??

Kartoffel salade met ‘zure boontjes’… ooohhh had ik maar opgelet, dan had ik het kunnen weten… (en Spijker houdt niet eens van boontjes, maar ‘zure boontjes’ ☺️☺️).

Ons Moederke kon ook toveren met komkommer. Iets met een bordje erop om het vocht eraf te halen, dat mocht je dan echt s middags als klaar zetten… Mij lukt het niet hoor 🤔.

Rijfpannekoekjes met appelstroop, dat weet Spijker dan weer wel. Jam jam 😊.

Ons “Moederke” hangt hier met een vrij grote foto, redelijk aanwezig, in de huiskamer, en ik ZIE gewoon aan haar dat ze zich groen een geel ergert. Wie gaat er nou midden in de huiskamer slapen tussen de honden en de poezel. Slapen doe je op je bed… Ja, mam, U heeft helemaal gelijk 💖💖.

En het klinkt misschien heel erg raar hoor, en soms, soms hoef ik alleen maar met de honden te gaan lopen, “iets wat ik aan ons mam wil vragen in mijn hoofd”, en als ik weer terug kom van de wandeling, is het antwoord ook daar. (Nee, niet van de gordijn haakjes hoor 🙄🙄).

En soms… soms bel ik naar “huis” en heb (natuurlijk) ons pap aan de telefoon, en ligt het vóór op het puntje van mijn tong om te vragen:” Pap, is ons mam toevallig ook daar, wil nog ff wat weten” 😢.