Spijkertje geniet met VOLLE teugen. Moie wat een bak sneeuw is er hier gevallen. En voor het eerst merk ik nu ook dat er dingen zijn die dus niet meer kunnen na 2x kanker en een Chemokuur. Dat is heel even confronterend, en wil het niet groter maken dan het is….
Spijkertje is veruit de jongste bewoner aan deze kant van het hofje, dus het sneeuw ruimen vind ik ‘mijn’ taak. Nou… vergeet het maar, dat kan ik echt niet meer. Géén kracht in m’n rechter arm, en zo zo zwaar. Na 3 meter sta ik echt zonder lucht… Dan ‘mis’ ik echt m’n stukje long…
En afgelopen zaterdag avond rond half 8 vielen hier de eerste vloksels 😊💖. Spijker liep met haar roedeltje buiten en we hebben genoten. Zowel Einstein als Catweazle probeerde ieder vlokje te vangen. Het was heerlijk. Dus zondag ochtend vroeg eruit en hup, met de meute naar het bos. We waren 1 van de eerste die door het bos struinden. Nou, Spijker haar oriëntatievermogen is al niet best, met een maagdelijk wit kleed voor ons, werd het er niet beter op. Geen pad te bekennen en we hebben midden tussen de bomen gestaan 😳🤣🤣. Ploeteren door een vers pak sneeuw van pakweg een cm of 10 a 15, vergeet het maar, niet meer te doen… Bek- en bekaf was ik toen we weer eenmaal terug thuis waren. Conditie (met sneeuw) 0 😳.
Catweazle vond het ook 3x niks want die zakte tot ver voorbij z’n buikje in de sneeuw. Na pakweg half rondje was het gewoon 1 ijsklontje, (en hij had z’n mooie nieuwe jas aan) dus die mocht terug in zijn draagzak 😇. Dutsel heeft genoten tot en met. Rollen, spelen, trekken aan de riem (wat ze nooit doet), die ging helemaal uit haar stekkerdoosje. Einstein was gewoon zijn maffe zelf. Die heeft altijd feest, en zo niet, dan maakt hij het voor zichzelf.
’s Middags maar in 2x gelopen want kon die ochtend bijna niet op m’n benen blijven staan, laat staan 2 spelende honden aan de riem in toom houden. Dutsel heeft een lange 10 meter riem, zodat ze toch lekker kan rennen en rollen op een lege akker, dus hoppa met haar richting akker. Het enige nadeel is dat we dan dwars door het dorp mogen. Nou ja Code Rood, dus zo druk zal het dan niet zijn toch… Foutje bedankt, moie zelden zooo druk in het ‘centrum’ van Handel met auto’s. Géén idee waar die volgepakte auto’s met hele gezinnen heen gingen, en ze waren er wel. Voor Dutsel zo fijn een lege akker, voor Spijker wat minder… Kale vlakte waar de wind vrij spel heeft, dus dat was nog meer ploeteren…
Einstein kan en mag nou ook niet los, want de reeën staan op afkalveren, EN in die sneeuw heeft hij zo een spoor te pakken en weg is meneer. Hij luistert over het algemeen heel erg goed, en ‘wild’ in zijn neus, en de flapjes aan de zijkant van zijn koppie hangen er doelloos aan. Dus met Einstein en Catweazle ook maar naar de akker, waar ook Einstein dan lekker ff aan de 10 meter riem kan. Catweazle heeft gelukkig (nog) niks met wild 🙄🙏🏽🤞🏼.
Bij thuiskomst zet ik Catweazle in de aanrecht bak, gevuld met lauw water zodat zijn buik kan ontdooien, want het is echt klontje, klontje ijs, ondanks jas. En hij vindt het heerlijk. Daarna lekker droog wrijven met een handdoek en daarna slapen bij grote broer…
