Het is de laatste tijd wat ‘stilletjes’ rond Spijkertje 😳. Het gaat ook niet helemaal lekker. De controle van de borst aan de linkerkant was niet helemaal ok. Dus werd er een echo gemaakt. Daar zagen ze niks op, dus Spijkertje blij, en vóór we thuis waren uit het ziekenhuis, sloeg de twijfel al toe… Was dat in 2019 ook niet zo?? Op de foto “iets” zien en op de echo niet meer???

Na een dag of 10 bij de “Mammacare-verpleegkundige” op bezoek, en die vond de lymfeklieren toch wel behoorlijk opgezet… Overleg met de chirurg en omdat Spijker ‘vol slank’ is zullen we maar zeggen, wordt het daar op geschoven. We zien U over een jaartje weer, maak U niet druk, alles onder controle…

Vooral dat “maakt U zicht niet druk” is dus behoorlijk mislukt… Ik vertrouw het niks en mag daar een jaar mee gaan dealen. Iedereen doet dat op zijn/haar eigen manier, dus Spijkertje ook. Dan wordt het stil en weet ik het even niet meer zo goed…

In de tussentijd gaat het leven wel gewoon door, en mijn kleine, grote, stoere Roemeen zat ook niet zo lekker in haar velletje. Moeite met opstaan, kreupel lopen, en als ze eenmaal op de been is, dan is ze er ook weer vol hoor. Vanochtend vrat ze zowat nog een fietser op 🙄🙄.

Toch maar richting DA, want ik denk dat ze echt pijn heeft. Pijn met opstaan, pijn met poepen (nou ja, in de “poephouding” komen zeg maar. Besloten dat we maandag foto’s gaan maken onder narcose. Tijdens het hele onderzoek heeft ze géén kick gegeven he… En de DA kon al vertellen dat haar rug zeker niet in orde is, haar linker heup achter wellicht erge HD en rechts voor haar elleboog ook slecht is 😢.

Met de DA afgesproken dat we as maandag Dutsel onder narcose gaan brengen, foto’s gaan maken en dat ze Dutsel ‘in slaap’ houden TOT ze de uitslagen met mij besproken hebben. Mocht het er echt heel slecht uit zien, dan hoeft ze voor mij niet meer wakker te worden. Dan laat ik haar gaan, hoe moeilijk ook.

Ze heeft “pijnstilling” mee gekregen tot zondagavond, en dat zijn pilletjes hoor. Mevrouw denkt dat ze kan vliegen 🤭. Het doet mij denken aan mijn ‘blauwe pilletjes’ in het ziekenhuis. Gewoon een soort morfine dus…

Ik ga de komende dagen nog volop van haar genieten. Wel apart uitlaten want die twee ongeleide projectielen van een Einstein en Catweazle lopen haar omver, en dat vindt ze niet prettig. Ga haar ook niet strikt aan haar dieet houden, ze mag een halve boterham (daar zou ze een moord voor doen, en mag niet ivm licht afwijkende nierwaardes….).

Lieve schatten, willen jullie allemaal duimen as maandag. Half 11 mogen we er zijn en gaan we het mee maken…

Wordt vervolgd…