Soms zou Spijkertje wel eens keihard willen roepen; NU EVEN NIET !!! Ik doe gewoon even niet mee. Even geen kanker, geen naderende Chemo, gewoon een dag zoals het ooit (op dit moment voelt het als heul erg lang geleden) eens was…
Het lijkt wel of alles nu 24/7 om die klote kanker draait. Nou Spijker, dat lijkt niet, dat IS zo… De medicatie voor de volgende kuur ligt al klaar. ‘s Ochtends wakker worden en eerst even je lijf scannen, hoe gaat het vandaag… Daarna het hoofdkussen controleren of er de afgelopen nacht toch niet in eens een hoop haren hebben besloten om het hoofd te gaan verlaten. En tot op heden nog iedere ochtend een zucht van opluchting als dat niet het geval blijkt te zijn.
Daarna, lekker of niet, toch even een bak koffie naar binnen werken en dan een heel fijn moment van de dag. Even met de honden naar buiten. In de vroege ochtend, geen mensen op straat, hooguit een dwaas konijn, even lekker lopen…
Het wereldje van Spijker lijkt wel steeds kleiner te worden. Om dan met je snufferd in het plaatselijke krantje te gaan staan is misschien niet heel erg handig, en het is wel een mooi artikel geworden 😇. De kans dat mensen je dan aan spreken op straat, en het dus ook alleen maar over die K..ziekte kunnen hebben, nemen we dan maar even voor lief.
En er is zoveel meer. Spijker bestaat niet alleen uit kankercelletjes, erger nog, als het goed is zit er niet 1 meer in 💪🏼😀. Spijkertje is even ‘kanker moe’. NU EVEN NIET… Al is het maar 1 dag, of voor mijn part maar een halve dag.
Gewoon even genieten, even de boel de boel laten…