Nou ja, op een 2 tal tafels en een aantal (vooral LEGE 😡) bloembakken. Roel (het ‘meneertje’ die voor mij naar de stort zou rijden) had gevraagd of het oké was als hij woensdagavond zou komen, vooral in verband met het voorspelde weer. In pakweg 40 minuten was alle zooi eruit, op de aanhanger, net erover heen en klaar. Spijker was echt compleet gesloopt, en moie wat voelde ik me heerlijk.

Roel vroeg nog, heb je een harde bezem, dan veeg ik ff alle zooi voor je bij elkaar. Nee joh, niet nodig, dat doe ik morgen zelf wel… (Hoezo spijt van een aanbod afslaan 🤭🙃)

Donderdagochtend uit bed was echt een mini drama 🤣. Vanaf m’n oortjes tot aan de kleine teen, iedere spier daartussen ging in protest… En je hebt spierpijn en spierpijn. Na de 2e OK had ik ook spierpijn omdat ze de boel beetje op hadden mogen rekken om erbij te kunnen, en dat was spierpijn in de omgeving van de borstkas, en dat doet echt zeer bij iedere ademhaling. Die krijg je er gratis en voor niks bij, daar mag je mee dealen.

Nu was het meer het type spierpijn waar ik plaatsvervangend de slappe lach van krijg. Je ‘voelt’ het echt wel hoor, en je armen protesteren als je een bak koffie wil drinken. Kortom Spijkertje was geen “Wollig” maar een “Wattig” spijkertje.

Gelukkig voor mij dat donderdag hier de regen met bakjes uit de hemel kwam zetten (oh wat een mooi excuus om vooral geen bezem of handveger en blik vast te hoeven houden 😇😎).

Het nadeel was wel dat kleine Catweazle echt een pesthekel aal regen heeft en met zijn kleine, kort bij de grond staande lijfje, hij zelfs binnen een mum van tijd, MET regenjas aan, compleet doorweekt is, en dan weigert om verder te lopen. Hij zoekt een hoger gelegen stukje grond op en gaat gewoon liggen. Loop vooral door, ik blijf hier tot het weer droog is… heb aan mijn verplichtingen voldaan, een plas en een mooie hoop 💩in het bos gelegd, ik blijf HIER. Die actie kwam niet geheel onverwacht dus de draagzak al mee naar het bos. Dan mag je best wel heul diep bukken om die kabouter van de grond af te tillen, hem ook nog in de draagzak te frummelen, en twee opgewonden andere honden aan de riem, want de reeën waren in het bos geweest 🙄.

En dan ook al weten dat de 2e dag de spierpijn meestal het “ergste” is 🙃🤭.

Vrijdag was het echt prachtig weer hier 🌞. Weliswaar koud, en met een flinke jas aan heb je daar geen last van. Mijn tuintje mocht nog aangeveegd worden, en dat is al zwaar genoeg zonder hulp van 3 honden erbij, dus eerst voor de hondjes kluiven gehaald in Elsendorp. Mensen die mij hebben zien fietsen hebben vast gedacht “oh, die hoort in “Huize Padua””.

Fietsen met ontplofte bovenbenen, ik heb zoooo gelachen op m’n elektrische fiets. Maximaal ondersteund en met een gezellig klein verzetje op en neer naar de slachter. Hondjes bij aankomst thuis helemaal blij, Spijkertje blij, tuin aangeveegd en morgen kunnen we in gaan richten…

Nou ja, gaan bepalen waar de lege bloembakken komen te staan en kijken of we nog ergens een rol gaas op de kop kunnen tikken, zodat als we de bloembakken tegen de schutting aan plaatsen er gaas omheen kan…