Spijkertje laat tegenwoordig, sinds de accu van de fiets van ons mam de geest gegeven heeft, de boodschappen 1x in de 3 a 4 weken thuis bezorgen. Via de Jumbo, en ja, dat is duur, en als ik dan alle ‘zware’ dingen thuis laat bezorgen, dan kan ik daar mee leven.

Je doet geen ‘impulsaankopen’ en neemt echt alleen wat je nodig hebt. 4 pakken kattengrit voor Snowy, 6 flessen Sinas en al die zware dingen…

Afgelopen donderdag kwamen ze die boodschappen brengen tussen 19.00 en 20.00 uur. Dus mijn gordijnen waren open. Zie ik toch in ene bij de overbuurman ‘zaklantaarn lampjes’ binnen… En ik dacht echt dat hij (de overbuurman) niet thuis was. Eerst Helen (mijn buufje) nog een appje gestuurd en me daarna realiserend dat ze naar een vergadering  was.
Normatiler ben ik niet zo’n angsthaas en pak Dutsel bij haar halsband en ga zelf even kijken. En de laatste paar dagen zo geschrokken van mensen die met een mes rond gaan zwaaien en mensen gewoon dood steken. Dus kortom Spijkertje durfde echt niet…

Toch maar 112 gebeld en uit gelegd waarom ik belde. Die mevrouw hield me aan de telefoon tot de politie er was. En wel met DRIE auto’s.

Toen durfde Spijker natuurlijk WEL naar buiten en ‘gelukkig’ was er niks aan de hand. De ‘overbuurman’ wist niet wat hem overkwam. Hij was gewoon thuis en er was niks “loos”. Ga morgen wel een bloemetje bij hem brengen en nou mag de hartslag weer wel terug naar onder de 100.