Spijkertje heeft niks met datums/data (kies maar 😉) en toevallig dat het dit jaar allemaal bij elkaar komt.

Het is al weer 5 jaar geleden dat ons Moeder overleed en normaliter hangt dat bij mij heel erg rond Pasen. En dat valt ieder jaar op een andere datum.

En 5 jaar gelden hadden we op zondag nog een prachtig mooie dag. Echt genoten van de zon, het weer en vooral elkaar 💖. Vóór in de tuin gezeten (wat niet vaak voor kwam, want je ging niet ‘op straat’ zitten 🙃), geklets, herinneringen op gehaald en vooral veel gelachen.

Ons Moeder en haar “kadetjes”, zo’n geweldige herinnering ☺️☺️. Ze kwam er maar niet over uitgepraat… “Natas, weet jij wat kadetjes zijn?”. Ja, tuurlijk moeder, dat zijn witte of bruine broodjes… ”NEE, dat zijn m’n billen” en lol dat ze dan had. Bij de wijkverpleging (die echt geweldig werk hebben verricht) was er dus iemand die ons mam haar ‘kadetjes’ ging wassen… Ze heeft het wel 6x gevraagd die dag 💖💖.

’s Avonds nog een mooi ritje achter op de motor bij ons Patrick mee mogen rijden. Kortom een dag om door een ringetje te halen. Dat het de dag erop zo mis zou gaan had niemand voorzien 😳.

En ik had niet verwacht en gedacht dat de scherpe randjes van het verlies eraf zouden gaan, en dat is toch echt wel. Afgelopen nacht nauwelijks geslapen (5 jaar geleden helemaal niet…) en het was toch een raar soort van fijn. Compleet op herhaling geweest en zowel de zondag als de maandag bijna per minuut herbeleefd. En de “mooie” herinneringen nemen gelukkig de overhand.

Natuurlijk mis ik ze nog bijna iedere dag (Spijker is nogal mamma’s kindje, en zelfs op je 54ste blijft dat hoor ☺️) en het is goed zo.

Mam, doe ze daar boven maar de groeten, het is gruwelijk druk geworden de afgelopen 5 jaar…