1x in de week komt er iemand bij mij altijd een uurtje op bezoek. Laten we haar even Pimmetje noemen (en nee, niet mijn poezenbeest 😇). Pimmetje woont in een instelling voor mensen die om wat voor reden niet meer thuis kunnen wonen. En ook absoluut niet zelfstandig. Ik kwam haar regelmatig tegen hier bij de buurtsuper en we raakten aan de praat.

Of ze een keertje langs mocht komen om koffie te komen drinken, want dat leek haar zo gezellig. Is goed hoor, je komt maar, ik woon daar en daar en zie je wel komen. In de loop der tijd is dat gegroeid naar 1x in de week een vaste middag en wel de maandagmiddag. Die is bij mij gereserveerd voor Pimmetje. En meestal proberen we dan leuke dingen te doen. Muziek luisteren, een stukje lopen met de hondjes, want Pimmetje is dol op Dutsel, en Einstein vindt ze ook wel aardig. Pimmetje in de scootmobiel en wij te voet er naast.

Nou had ze al eens aangegeven dat ze zo dol graag een keertje wilde gaan zwemmen…. In het begin is me dat gelukt om dat af te wenden….en nou met 25 graden was Spijker soort van de klos…

Oké Pimmetje, als jij dat leuk vindt, dan gaan we zwemmen. Hier in Handel is een zandafgraving (denk ik), De Rooye Plas. Vorig jaar liep ik daar nog regelmatig met Dutsel en eigenlijk is het vanaf 1 April tot 1 Oktober verboden gebied voor hondjes. En dit jaar lopen ze zoooo te handhaven, dat ik er met de hondjes niet heen ga (75 euro per hond boete…).

Onderweg naar de Rooye plas even langs de buurt super om even wat drinken te halen voor bij het water. Als we het dan gezellig maken doen we het ook meteen goed 😇. Sta ik bij de kassa (en nog een rij erachter ook!!!), een mevrouw voor mij… Nam je nou een alternatieve route vanochtend?

Euhhhh…. geen idee, deed ik dat… Ken heel de mevrouw niet… Ja, ik hoorde van jouw buurvrouw wat er met je aan de hand is, en vindt het zooo dapper van je… euhhh, welke buurvrouw, want dat wil ik dan wel graag even weten (en dat is allemaal wat ik ‘denk’ he, niet wat ik zeg….. ik zeg nl heulemaal niks…. sta met mondje vol kunstgebit 😇😇).

Jij loopt daar maar met die 2 grote honden en je ontweek ons vanochtend (oh ja, nou weet ik het weer, ga dan ook geen boodschappen doen ZONDER je honden, want dan herken ik je echt niet. Sorry lieve mevrouw 😳🤔). En nou sta je hier in de winkel met een badpak en een shirtje, ja, je kan het wel heel goed zien hoor, dat je borst eraf is… vind het zooo dapper van je…

(Wel 😡🤬😡🤬, zitten Paula en de fysio mij steeds te vertellen dat mensen zien wat ze willen zien……Ja, Spijker, als mensen het NIET weten, als mensen het WEL weten gaan ze er dubbel op letten…) Ik kon wel door de grond gaan en het huilen stond me nader dan het lachen…

En toen ging er toch in een paar seconde een knop om… Voelde mezelf ook ‘rechter op’ gaan staan, en dacht echt… Mensen in de rij bij de kassa, kijk allemaal maar. Ja, ik mis er 1. En ik sta er wel… Loop er echt niet mee te koop en waar handig zal ik altijd proberen om een wat ruimer shirt of blouse aan te doen, en onderweg om te gaan zwemmen voldoet badpak en shirt prima… Heb je er last cq hinder van… jammer dan…

Geen idee wie mijn buurvrouw nog meer tegen gekomen is, en heb genoten daar even een uurtje aan het water… Of ik het meteen in mijn eentje nog een keer ga doen, geen idee.

Er zijn echt al momenten dat ik er helemaal niet aan denk of er iets van voel of zo, en iedere ochtend en iedere avond word je er toch mee geconfronteerd… Sta nog steeds achter mijn keuze en het is ook wel soort van on omkeerbaar. Ze plakken dat ding er NOOIT meer terug aan… Dit is wie ik ben, en daar zal iedereen incluis Spijker het mee mogen doen…